سلام و لبخند :)

اینکه بعد از نمیدانم چندماه و چند روز دوباره حال و هوای نوشتن به سرم زده،شاید به حس و حال رمق برانگیز برگ ریزان برمی گردد.راستش را بخواهید دلم برای نوشتن یک ذره شده و برای همه ی آدم هایی که منت می گذارند و می خوانند هم.اما شاید چیزی که مرا بیش از پیش از نوشتن دور کرد،مخاطبانم باشد.
"مستمع،صاحب سخن را بر سر ذوق آورد"...
نبودم و کسی سراغی از واژه های کهنم نگرفت...انتظار و توقعی نیست ... اما انگیزه ای هم نبود.
مخلص کلام ... دعا کنید نوشتنم مستدام باشد،چه اینجا چه هرجای دیگر.

روزهایتان مملو از مهربانی خدا.